Read this article in:
English
12 May, 2009
ICEM, 15-16 Nisan günlerinde Singapur'da, Asya/Pasifik bölgesinde taşeron işçiliği üzerine bir konferans düzenledi. Konferansa sendikalardan 50 temsilci katıldı.
Katılımcıların aktardıkları deneyimler taşeron işçiliğinin bölgede yaygınlaştığını ve çalışma ilişkilerine zarar verdiğini ortaya koydu. ICEM ve Friedrich Ebert Vakfı'nın yanı sıra, Singapur, Tayland, Filipinler, Malezya, Hindistan, Endonezya, Nepal ve Kore sendikaları ile İsveç, Danimarka ve Almanya sendikalarının temsilcileri görüş ve deneyimlerini sundular.
Düzenli, sürekli ve doğrudan istihdam edilen işçilerin yerine daha düşük ücretli taşeron işçilerinin getirilmesi aşağı yukarı her Asya ülkesinde yaygın bir sorun.
Bütün katılımcılar ortak bir sorun olan korku faktörü üzerinde durdular. Taşeron işçileri, işlerini kaybetme kaygısıyla, sendikalaşmak bir yana, sendikal konuları konuşmaktan bile korkuyorlar.
Bu alandaki sorunlardan biri de, özellikle Filipinler'de, Hindistan'da ve Endonezya'da olduğu gibi, yasalara uyulmamasıdır. Katılımcıların dile getirdiği bir başka sorun ise bazı ülkelerde sendika sayısının çokluğunun işbirliğini zorlaştırmasıdır.
Bu alandaki olumlu gelişme ise, sendikaların ICEM küresel kampanyasının hedeflediği şu üç düzeyde ağır ama emin adımlarla ilerlemeye başlamasıdır: yasa değişiklikleri (Filipinler'de bir yasa tasarısı hazırlanıyor); şirket düzeyinde çalışmalar (sorunu toplu sözleşme görüşmelerinin ve örgütlenmenin ana ve öncelikli konusu haline getirmek); taşeron işçilerinin sendikalara katılabilmesini sağlayacak sendika içi yapılar oluşturmak. Tayland, Malezya, Hindistan, Singapur ve Kore'de bu gerçekleşti.
Bu bağlamda herkesin kabul ettiği önemli bir sorun, sendikal çalışmayı şirket düzeyiyle sınırlı tutmayıp işkolu ya da sektör düzeyinde örgütleme ihtiyacıdır. Çünkü işverenlerin şirket düzeyinde iki işçi grubunu (taşeron işçileri ile sürekli işçileri) “bölüp yönetmesi” genellikle daha kolaydır.
Ne var ki şu sıralar başarı hikâyelerinden ziyade sorunlar ağır basmaktadır. Bunun somut örneklerinden biri, Tayland'da bir sanayi gazı şirketi olan Linde'de istihdam edilen taşeron işçilerinin sayısındaki artışın önünün alınması ve taşeron işçilerine tamgün ve sürekli istihdam olanaklarının sağlanmasıdır.
Asya'da “taşeron işçilerinin istihdam teknikleri” ile ilgili olumsuz örneklerden bazıları şunlardır: 17 aylık standart sözleşmelerin bitiminden itibaren, toplu sözleşmeler, işçilerin haklarının artırılmasını öngörmektedir. Bir diğer örnek ise, denetçilerin taşeron işçilerine sendikal örgütlenme konusunda açıkça ayırımcılık uygulamasıdır. Filipinlerde, şirketler, işe başlamadan önce taşeron işçilerine istifa mektupları imzalatmaktadır. Bir kısım işçiden ise çalıştıkları işe başka bir adla yeniden girmeleri istenmektedir. Böylece işçilerin sürekli işçi sayılması önlenmektedir.